tempels

Vandaag auto met chauffeur tot onze beschikking. Wat 15-20 jaar geleden ondénkbaar was geweest is nu een heerlijkheid. De kinderen zijn hun jetlag nog niet te boven. Julie krijgen we bijna niet wakker vanmorgen en ook Viggo is nog moe, ondanks een hele nacht slapen.

Julie probeert nu bij het ontbijt de worstjes uit die bij ons ei geserveerd worden en ze lust ze....Viggo verorbert intussen haar pannenkoekjes, dus die zit lekker vol ;-) . Naar enig aandringen wordt de meloen geproefd en de groene lust ze ook. Er zit enig schot in....

Dan op pad. Aardige chauffeur. Als eerste naar Goa Gaja. Ook wel olifanten grot genoemd. In de grot zouden menseljke tekeningen uit de oertijd zijn. Meer dan wat gekerf in de wand konden wij niet ontdekken maar in de grot was het mystiek met offertjes en wierook. Het terrein is prachtig met een waterval temidden van een tropisch bos. Julie zet het op een luid gekrijs wanneer een oude balinees haar een stuk tempel wil wijzen en haar over de stenen wil helpen. Bang bang bang. Ze is nog niet op haar gemak in dit land. Dikke tranen.
Daarna Gunung Kawi, hindoeistische plek. Beroemd, maar wij vonden het niet heel bijzonder. Viggo vond het erg op arena's lijken van de Romeinen. Viggo valt elk detail op: 'mama waarom hebben die vrouwen rijst op hun hoofd?' als ik beter kijk zie ik dat sommige vrouwen 1 of 2 rijstkorrels op hun voorhoofd geplakt hebben. De klim terug naar de weg is behoorlijk en onderbreken we door een souvenirtje te kopen. Ze hebben hun oog laten vallen op een ketting, elk 70 eurocent.

Dan hebben ze er hun buik behoorlijk van vol. 'ik wil terug naar ons huisje, huilt Julie. Niks ervan, we zitten nog maar aan het begin. Ook wij moeten leren, volgende keer maar halve dag. Het is erg warm vandaag. We besluiten 1 tempel over te slaan en eerst maar naar de koffieplantage te gaan. Daar is genoeg te zien en te doen. Ze stampen wat bonen fijn, bekijken de Luwak's (die helaas gevangen gehouden worden voor hun poep!) en rusten uit terwijl wij koffie drinken. Wat een prachtige plek. In de auto krult Julie zich tegen me aan om vervolgens in slaap te vallen en we laten dat maar gebeuren, ze is zo moe en huilt om alles, dus ze zal vannacht ook wel slapen. Viggo mag op z'n DS als we een wat langere rit maken naar Lake Batur maken.

Schitterend uitzicht. Een hele rij buffet restaurants. Ook daar zou ik vroeger nooit naar binnen zijn gegaan, belachelijk wat toeristisch. Maar we zien nu gelijk het voordeel: werkelijk schitterend uitzicht en we kunnen overal langlopen en de kinderen laten proeven zonder dat we gelijk een heel gerecht voor 'dit lust ik niet...' op tafel hebben staan.
Julie is opgeknapt van haar dutje in de auto en is goed te pas. Eet patat en kroepoek behoorlijk wat komkommer. Viggo is avontuurlijker, eet sate (lekker!!), indonesische omelet en rijst.

Het gaat allemaal heerlijk rustig, relaxed en gezellig.
dan een prachtige rit rondom lake batur, konden Boris en ik allebei kijken, dat lukt in Frankrijk nooit. Julie weer lekker in slaaphouding en Vig mag DS-en. Dan komen we na een half uur aan bij Klungkung. Waar heel mooi oud paleis staat. Kids zijn het eigenlijk zat, maar ik praat Julie er makkelijk doorheen alsof het een disney film is (waar is de danszaal denk je? dit is de grachtengordel...) Viggo rent en springt door een grasveld met een dambord en herpakt zich prima ondanks tegenzin.

Volle dag, maar bor en ik heerlijk genoten. De kids geven regelmatig aan dat camping toch echt leuker is. :-) . Er zit nog wat angst hier en daar, ook bij Viggo, maar ze houden zich prima, en we spelen 's avonds rummicub en ze mogen op de laptop een aflevering van alleen op de wereld kijken. Volgens mij vermaken ze zich prima.

Bij avondeten worden we strenger. We bestellen een bord gado gado met saus apart en er moet nu ook groente gegeten worden. Zonder veel tegesputteren begrijpen ze dat dit menens is en doen ze wat we zeggen. ijsje toe!

wanneer ze net in slaap vallen tettert een gekko ze wakker die in onze kamer blijkt te zitten. Ze zitten gelijk rechtop. Boris vertelt dat het een muggenvanger is en dat ze blij moeten zijn dat die er zit.

Ondertussen genieten wij met volle teugen. de geuren, het straatbeeld, de drukte, en het prachtige landschap. dit is veel meer vakantie dan ik in 10 jaar gehad heb.