snorkelen!
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
29 Juli 2014 | Indonesië, Lovina
Vandaag een tripje geboekt naar Menjangan. Een klein onbewoond eilandje net boven het puntje van west Bali. Nationaal natuur park. Beloftes qua reisduur vs snorkeltijd waren wel wat mooier dan in werkelijkheid, maar qua snorkelen was het echt super! en dan ben ik al op heel wat goede plekken geweest.
We moesten schipper wel overreden om door te varen naar het strand, nadat iedereen op het beste plekje uit de boot was gesprongen, want anders was er voor Julie niks aan. En ook Viggo zag het niet zitten om de allereerste keer gelijk vanaf de boot te gaan. Gelukkig was we ook een alleen-reizende moeder met een zoon van 11 die nog nooit hadden gesnorkeld en aan wie hetzelfde was beloofd (snorkelen vanaf het strand).
Viggo en ik samen vanaf het strand. Eerste stuk wat groen zeewier, waatbij hij al COOL! riep. Hand in hand zwommen we door (wat een gelukzalig moment, mijn zoon zijn eerste snorkelervaring delen!) Toen we het eerste koraal (nog helemaal grijs) zagen zwom hij door en plots spotte hij een zeeëgel. Ik merkte dat hij schrok. nog geen vis gezien wilde hij terug. Dus terug. Even bijkomen op het strand. Ik snel op een verkenningstocht waar de mooie plekjes waren. Ondertussen hadden boris en Julie een pleke gemaakt en dood koraal en schelpen verzameld.
Het snorkelen daar was niet zo bijzonder. Maar voor een eerste keer wel prima. dus ik hoopte dat Vig het nog een keer wilde proberen.
Toen boris al tot z'n knieeen in het water stond, wilde Viggo toch nog wel een keer. Met veel uitleg over zeeëgels (Vig, die zitten vast! die kunnen niet springen) overwon hij z'n angst en vervolgens bleven vader en zoon wel een half uur weg! Ze vonden het fantastisch.
Met julie ondertussen een boekje gelezen in de schaduw.
Na de lunch stukje varen en toen moesten we echt vanaf de boot snorkelen. Daar was geen strand. Julie heeft nog heel dapper met zwemvest aan op het trappetje gestaan met snorkelbril op. Maar er was best wat deining, dus ze durfde niet. Arm kind, beetje op de boot wachten. De mevrouw met zoon van 11 wilde ook niet meer, dus deal was snel gemaakt, ik zwom met haar zoon, zij lette op Julie. Viggo hing nog lange tijd aan het trappetje van de boot, want er was een 'muur' (afgrond) van koraal en dat was best wel spannend. Boris had wat problemen met z'n masker, dus die hing bij Viggo. uiteindelijk durfde onze stoere bink toch met mama en later met papa naar de muur. Wat een fanatastische vissen daar! we hebben geen onderwatercamera, we hebben even op internet opgezocht wat we gezien hebben, zie de foto's.
Op terugweg vond Julie de deinig wel spannend en stoer. Die schippersgenen zitten dus wel ergens opa!
We moesten schipper wel overreden om door te varen naar het strand, nadat iedereen op het beste plekje uit de boot was gesprongen, want anders was er voor Julie niks aan. En ook Viggo zag het niet zitten om de allereerste keer gelijk vanaf de boot te gaan. Gelukkig was we ook een alleen-reizende moeder met een zoon van 11 die nog nooit hadden gesnorkeld en aan wie hetzelfde was beloofd (snorkelen vanaf het strand).
Viggo en ik samen vanaf het strand. Eerste stuk wat groen zeewier, waatbij hij al COOL! riep. Hand in hand zwommen we door (wat een gelukzalig moment, mijn zoon zijn eerste snorkelervaring delen!) Toen we het eerste koraal (nog helemaal grijs) zagen zwom hij door en plots spotte hij een zeeëgel. Ik merkte dat hij schrok. nog geen vis gezien wilde hij terug. Dus terug. Even bijkomen op het strand. Ik snel op een verkenningstocht waar de mooie plekjes waren. Ondertussen hadden boris en Julie een pleke gemaakt en dood koraal en schelpen verzameld.
Het snorkelen daar was niet zo bijzonder. Maar voor een eerste keer wel prima. dus ik hoopte dat Vig het nog een keer wilde proberen.
Toen boris al tot z'n knieeen in het water stond, wilde Viggo toch nog wel een keer. Met veel uitleg over zeeëgels (Vig, die zitten vast! die kunnen niet springen) overwon hij z'n angst en vervolgens bleven vader en zoon wel een half uur weg! Ze vonden het fantastisch.
Met julie ondertussen een boekje gelezen in de schaduw.
Na de lunch stukje varen en toen moesten we echt vanaf de boot snorkelen. Daar was geen strand. Julie heeft nog heel dapper met zwemvest aan op het trappetje gestaan met snorkelbril op. Maar er was best wat deining, dus ze durfde niet. Arm kind, beetje op de boot wachten. De mevrouw met zoon van 11 wilde ook niet meer, dus deal was snel gemaakt, ik zwom met haar zoon, zij lette op Julie. Viggo hing nog lange tijd aan het trappetje van de boot, want er was een 'muur' (afgrond) van koraal en dat was best wel spannend. Boris had wat problemen met z'n masker, dus die hing bij Viggo. uiteindelijk durfde onze stoere bink toch met mama en later met papa naar de muur. Wat een fanatastische vissen daar! we hebben geen onderwatercamera, we hebben even op internet opgezocht wat we gezien hebben, zie de foto's.
Op terugweg vond Julie de deinig wel spannend en stoer. Die schippersgenen zitten dus wel ergens opa!
-
29 Juli 2014 - 17:58
Henk:
Er zit vast een reisje in het verschiet!
Leuk zo'n eerste snorkelervaring. Het valt om de donder ook niet mee, ik weet nog hoe het was de eerste keer. Je moet best even wat overwinnen. Maar als dat is gebeurt, wat fantastisch
Veel plezier verder daar! -
29 Juli 2014 - 21:00
Peter Hoekmeijer:
Lieve kinderen,
Digibeet opa P heeft eindelijk door dat het door jullie gestuurde verhaaltje langer is dan de blauwe tekst in de e-mail met no-replymogelijkheid en dat ik kan reageren!! Ik geniet ervan dat jullie genieten. Wat mooi dat Viggo en Julie al zo vroeg het onderwaterleven leren kennen. Opa P is nog steeds een schijtlijster als hij onder water moet kijken. Altijd bang voor zeekakalobbesen of andere ongure monsters.(niet doorvertellen hoor!) Daarbij had ik tijdens mijn snorkelpogingen op de Gili-eilanden een ondeugdelijke snorkelbril (van de ALDI), zodat ik steeds water binnen kreeg. Patty heeft voor 2 genoten. Ik vind Viggo en Julie ongelooflijk dapper!! Morgen is Viggo jarig, dan wordt hij 10 jaar. Als ik niet oppas wordt hij nog ouder dan ik, zo vlug gaat het bij hem. Hartelijk gefeliciteerd!!
Het is voor jullie ouders ook heerlijk om nieuwe dingen te ervaren met je kinderen. Je beleeft je eigen sensatie van vroeger weer. Je kijkt door de ogen van je kinderen. Komen jullie ook aan elkaar toe? Dat valt misschien niet altijd mee met jonge kinderen. Ze zijn veel minder in staat zichzelf in een vreemde omgeving, zonder vriendjes en speelgoed, te vermaken en dan moeten pappie en mammie maar weer eens wat verzinnen. Je schrijft over een jongetje van 11 jaar. Kan Viggo daar mee spelen of woont meneerke heel ergens anders. Met het vreemde eten gaat het goed? De kindertjes eten worstjes en pannenkoeken (net zo lekker als bij opa?) en jullie geen verteringsproblemen? Vooral uitkijken met barbecue. Patty heeft damals (p.o.) een stukje rauwe kip gegeten... Veel liefs en mooie vakantie. Peet. -
30 Juli 2014 - 14:01
Marion:
...I told you!!
Ben blij dat je daar bent gaan snorkelen! Want het is echt de mooiste plek om te snorkelen. En wat zie je daar prachtige vissen he! Geniet lekker, enne: ben je Gladys al tegengekomen? Die zit wel erg dichtbij (zo ver van thuis...).
Ondetussen bewaken wij het fort (LUMC),
liefs,
Marion -
30 Juli 2014 - 17:29
Monique Haak:
ben daar speciaal gaan snorkelen omdat jij dat gad gezegd marion!!! ik luister wel naar je, dat weet je toch? -
31 Juli 2014 - 18:54
Willem En Eva:
Wat schrijven jullie toch prachtige verhalen over de schepping. Wij printen een aantal van jullie verhalen af, want ze zijn zo mooi!! Daarbij "zien" we vooral de ontwikkeling van jullie in alle mogelijke gebeurtenissen die jullie daar meemaken.
Vandaag willen wij Viggo feliciteren met zijn tiende verjaardag -> een mijlpaal, toch?- .
Viggo, van harte gefeliciteerd met je tiende verjaardag op Bali!!!!!!!! Je bent een geluksvogel.
Wij weten het nog zo goed: je was net geboren, papa en mama waren met jou net thuis gekomen, alles was goed gegaan en opa Willem en oma Eva gingen naar huis en reden voorbij een flatgebouw waar een grote ronde zon opkwam, die van achter dat flatgebouw scheen.
Wij zeiden toen tegen elkaar: "Wat een enorm geluk zal dit kleine mannetje over zich heen krijgen in zijn leven". Nou, sommige dingen lijken soms wat te veranderen, maar in wezen blijf jij altijd het zonnekind dat onder de zon werd geboren!!!
Viggo, je bent een prachtige jongen met een hartje van goud.
Veel geluk en plezier wensen wij jou toe.
Liefs van
Willem en Eva
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
