pasar mandalika

We zijn zo lekker aan het luieren dat we aan schijven van een verslagje niet meer toekomen ;-)
Het hotel is super. Alles is schoon, heerlijk zacht bed en weldadige warme douche. Heerlijk zwembad. Lekker ontbijt. Kan hier wel aan wennen :-).
Vandaag taxi geregeld om naar pasar mandalika te gaan. Een grote lokale markt waar vlgs lonely planet ook nog houtsnijwerk te krijgen zou zijn. Er wordt met wat verbazing gereageerd als we onze bestemming zeggen. Wat we daar nou willen.....
Als we de markt oplopen is duidelijk dat daar niet vaak toeristen komen. Eerste stuk moeten we een verschrikkelijke rotternij stank overwinnen maar daarna is het goed. Pepers, véél pepers, knoflook, tamarinde, gember en laos, groente, kippekoppen, gedroogde vis enorme blokken trassi. Alles wat in de oosterse keuken nodig is. Geweldig, we kijken onze ogen uit. Hele smalle gangetjes. En we baren een hoop opzien. Ik loop meestal voorop met Julie en hoor steeds rondzingen 'chantik, chanktik'. Het gaat over Julie. Ze kondigen aan elkaar aan wat eraan komt. Het betekent 'knap'. Ze vinden het blonde haar geweldig. Inmiddels is m'n indonesch aardig terug en als ik ze van wat repliek dien gieren ze het uit van verbazing. 'Bisa Bahasa indonesia??' Als ik ze uitleg dat ik het 20 jr geleden geleerd heb, willen ze weten waar en waarom. En vervolgens hoor ik voor ons uit zingen als we lopen 'bisa Bahasa' 'Ze kunnen Indonesisch'. Overal wordt gelachen en aan Julie gezeten. Viggo laten ze meer met rust maar ook van hem vinden ze het 'rambut mas' 'gouden haar' mooi. Op een gegeven moment als we voor de zeker tiende keer hebben vertelt hoe het zit en ik zeg 'lupa banyak' ' ik ben er veel van vergeten' liggen ze helemaal in een deuk en vragen als test of ik dan wel pepers lust. Als ik vervolgens de meest scherpe soort aanwijs en 'jaaaa bisa, enak' 'ja dat eet ik, lekker' is het helemaal verbazing alom en heel hard lachen.
Het is dus heel gezellig en al dat geklets heeft als voordeel dat Boris van iedereen foto's mag maken.
Houtsnijwerk vinden we er echter niet, maar het was heel gezellig en het levert hopelijk hele mooie foto's op.
De chauffeur die we hebben heeft een behoorlijke algemene ontwikkeling en voorin de auto vinden wat discussies plaats over de wereldpolitiek. Hij is niet te beroerd om ons ook nog naar een houtsnijwerk dorp te rijden. We hebben ook nog tijd over. Lokale traditie is om alles in te leggen met parelmoer. Vinden we niet zo, maar uiteindelijk valt ons oog op een onbewerkt masker, die we uiteindelijk voor 2 tientjes kopen. Ding is alleen wel meter hoog, du dat gaat nog wat gedoe opleveren....
Daarna nog naar een tempel en naar hotel terug. 's middags een enorme regenbui. En savonds lekker gegeten.