lumba lumba

Niet te missen op Lovina: ‘do you want to see the dolphins mister?’ De eerste dag beginnen ze al met die vraag als je er koud 5 minuten bent. Je bent er pas vanaf als je een ticket hebt.
Vandaag was het zover. De wekker stond om kwart over 5. De kinderen waren aanvankelijk wat moeilijk wakker te krijgen, maar toen ze voldoende wakker waren om zich te realiseren waarom dat was, hadden we volledige medewerking. Spannend op straat zoals 20 jaar geleden was het niet meer, er waren overal mensen. Vertrekken in het donker was er ook niet meer bij. Ze nemen nu het allereerste schemerlicht. Ook de houten boten zijn vervangen door polyester rompen (met nog wel de bamboe drijvers gelukkig voor een authentieke ervaring). Eén van de veranderingen waar ik blij mee was, waren de zwemvesten.
En daar gingen we. Julie met grootste smile op haar gezicht toen we eerste golfjes indoken. Stukje varen met véél bootjes, ik telde er in de gauwigheid zo meer dan 50. Al heel snel zagen we in de verte een paar dolfijnen, dus het wachten duurde niet te lang. We hadden een schipper die goed kon spotten, aantal keer waren we er als eerste bij. De foto’s (speciaal nu toch maar van de camera afgehaald) spreken voor zich. Het waren er veel en vaak én dichtbij. Viggo genoot stil en had die speciale twinkel in z’n ogen, Julie gilde het uit van verrukking en bewondering met mama, en Boris genoot en fotografeerde ze prachtig.
Wat een supertocht. De rest van de dag in zwembad en met rummicub en voorlees boek doorgebracht. Julie heeft leren springen in zwembad, Viggo gespeeld met Len, het 11 jarig jongetje die heel anders is dan hij, maar klikte toch wel. Wij gespeeld en geluierd. Heerlijk.

Morgen nog zo'n rommeldag, Viggo’s verjaardag!